Wspomnienie 40. Męczenników z Sebasty.
Czy prowadziliście wczoraj obserwację pogody?
Zgodnie z ludową prognozą pogody,
jaka była pogoda 10 marca (w dniu wspomnienia 40 męczenników) taka będzie
jeszcze przez następne 40 dni.
U nas było pogodnie, ciepło, lekki wiatr. Dużo słońca tylko po południu na
krótko pojawiły się chmury. W nocy z 10 na 11 popadał deszcz.
Wielkopostna dekoracja w naszym kościele parafialnym w Pasztowej Woli.
W niedzielę o godz. 11.00 w kościele parafialnym pw. NMP Matki Kościoła w Pasztowej Woli proboszcz parafii - ks. Marek Wójcik, odprawił mszę św. w intencji Pana Tadeusza Derlatki - najstarszego mieszkańca naszej parafii, żołnierza Wojska Polskiego, który świętował swoje setne urodziny.
Na zakończenie mszy św. proboszcz złożył Jubilatowi życzenia zdrowia, błogosławieństwa Bożego oraz aby Matka Boża i św. Józef zawsze Go wspierali i całą Jego rodzinę. Jednocześnie podziękował Jubilatowi za Jego dotychczasową obecność na mszach św. upamiętniających bitwę pod Ciecierówką, i tych o wolność naszej ojczyzny. Przypomniał, że „…Pan Tadeusz jest pośród nas żywą historią, żywym pomnikiem walki o wolność.”
Z najserdeczniejszymi życzeniami dołączyli przedstawiciele Prędocina: Pani Beata Rutkowska – Radna Rady Miejskiej w Iłży i Sławomir Ginał – Sołtys Sołectwa Prędocin oraz mieszkańcy, rodzina, znajomi i parafianie uczestniczących w mszy św.
Została też odśpiewana pieśń „Życzymy, życzymy” przy akompaniamencie akordeonowym Pana Krzysztofa Fryzla i Pana Leszka Marczaka - sąsiadów Pana Tadeusza.
Pan Tadeusz sto lat skończył dzisiaj - 4 marca.
Od lewej: Pan Józef - syn, ks. Marek Wójcik, Pan Tadeusz - Jubilat, Pan Wacław - syn, Pan Wiesław Fryzel - chrześniak Pana Tadeusza.
Tekst i fot. M. Kruk
W sobotę 1 lutego o godzinie 19.00 odbyło się Walne Zebranie Sprawozdawcze za rok 2024. Zebranie otworzył Prezes jednostki druh Karol Moskal, który skierował prośbę do zebranych o minutę ciszy dla uczczenia pamięci wszystkich zmarłych druhów.
Podsumował również działalność jednostki za ubiegły rok. Następnie druh Marcin Lenart przedstawił sprawozdanie finansowe oraz druh Szczepan Dziura odczytał sprawozdanie Komisji Rewizyjnej. Przedstawione zostały również plany na 2025 rok.
Zarząd otrzymał absolutorium.
W zebraniu uczestniczyli także goście: Karol Burek - Wójt Gminy Rzeczniów i Prezes Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP w Rzeczniowie, który podziękował za dotychczasowe działania, współpracę oraz Sylwester Pastuszka - Komendant Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP w Rzeczniowie.
Zaprezentowany został też nowo zakupiony sprzęt dla jednostki oraz wóz bojowy.
Kościół katolicki obchodzi 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji bardziej znane jest jako święto Matki Boskiej Gromnicznej, gdyż tego dnia święci się świece.
Święto Ofiarowania Pańskiego wprowadził papież Gelazy I (zm. 496 r.). Jest ono nawiązaniem do ewangelicznego opisu ofiarowania Jezusa. 40 dni po Jego narodzinach Maryja i Józef zanieśli dzieciątko do świątyni w Jerozolimie, by zgodnie z prawem mojżeszowym ofiarować Je Bogu w hołdzie dziękczynienia za darowanie Izraelitom życia podczas przejścia przez Egipt Anioła Zniszczenia. Przebywający wtedy w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Jezusie Mesjasza.
Święto to zamyka cykl świąt Bożego Narodzenia. W kościołach rozbiera się tego dnia żłóbki, a w domach choinki, przestaje się śpiewać kolędy, kończy się okres wizyt duszpasterskich w domach.
Do tego święta nawiązuje piękny wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny: Wilk gromniczny
Szła Najświętsza przez bór Panienka,
miała płaszcz błękitny, białą sukienkę
i szło wilczysko chytre, przyczajone, przemarznięte,
za Panną Świętą.
Wilka szukali z kłonicami,
jak go znajdą, kości mu połamią:
zeżarł zeszłej zimy cielę białe, prześliczne
w samą Gromniczną!
Spotykają chłopi świętą podróżną,
zdejmowali czapki, patrzą – na próżno:
„Wybacz nam, pani wspaniała,
czyś wilka nie widziała?
Zjadł on sierotce Jasi jagnię chude,
zagryzł wołu w stajni i psy po budach.
Wielka twa łaska, Matko, straszna jego ohyda,
więc nam go wydaj!”
„Anim go szukała, ani go wydam.
Patrzcie lepiej po sercach, to się wam przyda,
bo tam to właśnie, a nie wśród ścieżyn,
wilk leży!”
Poszły rosłe chłopiska milcząc do chałup.
Ogląda się Panienka po śniegu białym,
ogląda się wszędzie, aż spod płaszcza jej milczkiem
wylazł łeb wilczy!
„A tuś mi, dławco jagniąt bezbronnych?
Katom cię wydać byłabym skłonna,
tylko że nad twą wilczą niedolą
serce mnie boli.
Skoroś sam znalazł moją opiekę
zostań już przy mnie, bo gdzie uciekniesz!
Będziesz mi za to roztropnie służył
zimą w podróży.”
Odtąd chodzi wilk z Matką Najświętszą wiernie
przez śniegi puste, zawiane ściernie,
pełniąc śród nocy mroźnych i długich
różne posługi.
A kiedy jasną gromnicą świeci
Panna przeczysta pośród zamieci,
tuż i Gromniczny Wilk za swą panią
jarzy ślepiami.
Matki Boskiej Gromnicznej w naszej parafii
