Stare wiatraki

W naszej miejscowości w ostatnich latach były dwa wiatraki służące do mielenia ziarna. Jeden z wiatraków miał Franciszek Kiepas (obecnie posesja nr 63). Młynarzem w tym czasie był Edward Skóra z Rzechowa. Ten wiatrak kupił Józef Pawelec również mieszkaniec Podkońc (obecnie posesja nr 60). Początkowo młynarzem nadal był E. Skóra, który później odszedł do pracy do Jana Dziury a tu już sam właściciel wiatraka mielił ziarna. Wiatrak rozebrano w latach 60 XX wieku.

Pozostałość pierwszego wiatraka - kamień
do mielenia ziarna (marzec 2009 r.)

Wiatrak u Józefa Pawelca, staw Wierzbki
oraz mieszkaniec Podkońc

Drugi wiatrak posiadał Jan – Jasiek Dziura (obecnie 40 nr posesji). Ten natomiast został sprzedany (według przekazów mieszkańców znajduje się przy drodze 747 w kierunku Lipska).

Panowie z Podkońc na kołowrocie od wiatraka
u Jana Dziury 

Wiatrak pochodzący od Jana Dziury
(14 maja 2009 r.)

Fotografie czarno-białe z albumu rodzinnego Państwa H. W. Millerów oraz Kiepasów. Dziękuję za użyczenie zdjęć.

Źródło tekstu:

Informacje uzyskane od mieszkańców Podkońc: W. Millera, M. Kiepasa, H. Wróbla.

Bardzo pięknie o starych wiatrakach w wierszu Wiatrak pisał Bolesław Leśmian poeta związany z pobliskim miastem Iłżą.

WIATRAK

Piętrząc się nad ugorów chętną mu równiną,  
Wiatrak, na wszystkie wokół odsłonięty światy, 
Poskrzypuje drewnianą w tańcu krynoliną,  
A na trawę, jak diabeł, miota się rogaty.  

Wędrowcze, w jednym miejscu zatkwiony kosturem,  
Co znaczą twoje wstrząsy i nagłe podrygi? 
Komu kłaniasz się wokół dębowym kapturem?  
Z kim tak trafnie rozmawiasz na migi i śmigi?  

W co wierzysz? Kogo widzisz nad sobą w lazurze? 
Gdybyś się uczłowieczył – jakie miałbyś lica?  
Co za stwór się zataił w tej sękatej skórze? 
Czym jesteś, oglądany przez duchy z księżyca?


ze zbioru „Łąka”, 1920 r.

M. Kruk